Zoeken

Nederland kan rustig de tijd nemen met de energietransitie

VVD-Kamerlid René Leegte: "Overheid moet oppassen voor te hoge energiekosten"

Vanuit de energiewereld wordt mij vaak gevraagd om te zorgen voor een helder en vooral consistent beleid. Hoe kunnen Kamer en regering zorgen voor een betaalbare, betrouwbare en op termijn duurzame energiepolitiek?

Ik kijk naar deze vraag met een conservatieve bril. Het conservatisme stelt zich in de kern kritisch op tegenover het idee van maakbaarheid van de samenleving. Anders gezegd, conservatisme is bij het veranderen goed te kijken welk goede je wilt behouden. En zo zit het ook met energiepolitiek. De vraag is: Wat zal er moeten veranderen met behoud van het goede, met weglating van de emotie?

Ik ben van mening dat de wereld niet zal vergaan, zelfs niet als gevolg van klimaatverandering. Sommige partijen creëren een angst, alsof we het schip op volle zee moeten verbouwen. Volgens mij kunnen we rustig aanmeren en de tijd nemen om andere dingen te gaan doen. Ik ben ook niet bang dat het Nederlandse klimaatbeleid op enigerwijze van invloed zal zijn op de wereldwijde CO2-uitstoot, positief noch negatief. Immers, de totale CO2-reductie die de EU in een jaar weet te realiseren, is gelijk aan de hoeveelheid CO2-die China in minder dan twee weken uitstoot. Dan hebben we ook nog India, Afrika, Brazilië, en de rest van de wereld. Het marktaandeel van de Europese Unie in de wereld neemt af tot 7 procent en Nederland is slechts een van de 27 landen binnen de EU.

Wel ben ik bang dat wij door verkeerde keuzes onze samenleving opzadelen met hoge kosten en daardoor moeilijk uit de economische crisis zullen groeien. Ik ben daar bang voor, omdat ons dan de economische slagkracht ontbreekt voor het betalen van de zorg, het betalen van onderwijs en het nemen van maatregelen als gevolg van klimaatverandering.

Duitsland is voor mij een voorbeeld van waar het verkeerd gaat. Medio oktober zal de toeslag van het feed-in systeem verhoogd worden naar 5,5 cent. Met een gemiddeld verbruik van 7000 kilowattuur per hoofd van de bevolking, is dat een kostenstijging van € 385,-. Het opgestelde vermogen voor elektriciteitsproductie zal binnenkort 2,5 keer de behoefte op de piekvraag zijn, waarmee pijnlijk duidelijk wordt dat de overgang naar hernieuwbare elektriciteit erg veel kosten met zich meebrengt, zonder dat het conventionele opgestelde vermogen afneemt. Sterker, de Duitsers maken een wet die het sluiten van kolencentrales verbiedt.

Natuurlijk gaan wij weg van een op olie gebaseerde economie. Niet omdat de olie op is, maar omdat er andere betere alternatieven zijn gekomen. Over welke alternatieven dat zouden moeten zijn, heb ik als politicus geen mening. Ik vind dat de overheid daarin geen keuzes moet maken. De overheid stelt doelen, zoals de doelstelling om in 2020 14% hernieuwbare energie te hebben. En binnen de hernieuwbare energie gaat het niet alleen om elektriciteit, maar ook om chemie, warmte en transport.

Als conservatief, in de zin dat we het goede moeten behouden tijdens de zoektocht naar het nieuwe, geloof ik in een stabiele en vooral betaalbare transitie. De gemeenschappelijke zoektocht moeten we optimistisch inzetten en ons niet laten afschrikken door hen die een angstige schaduw vooruit werpen. Want, als kleine mensen een lange schaduw hebben, weet je zeker dat de zon ondergaat.

René Leegte is woordvoerder energie en klimaat van de VVD-fractie in de Tweede Kamer.

Volg Energiepodium op Twitter: @energiepodium