Nu we in de tweede week zijn beland, proberen de Zuid-Afrikaanse en Nieuw-Zeelandse milieuministers een deal te bereiken over de belangrijkste politieke issues. Een aantal landen dat een ambitieuze CO2-markt wil, heeft vandaag een aantal principes opgesteld Daarmee gaan ze verder onderhandelen. Er is nog maar weinig tijd. De deal zal bepalen of de internationale handel in CO2 naar behoren zal worden gereguleerd en daarmee zal bijdragen aan de ambities van Parijs. Dat kunnen landen gebruiken, als volgend jaar van landen wordt verwacht dat zij hun klimaatplannen 'in lijn' brengen met de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs. Het is het enige hoofdstuk in het zogenaamde "Paris Rulebook" waarover nog onenigheid bestaat, het zogenaamde artikel 6 van het Rulebook van Madrid, het staat eindelijk bovenaan de agenda van de Klimaattop. Internationale koolstofhandel kan landen in staat stellen om kosteneffectieve CO2-emissiereducties te realiseren. Studies tonen aan dat wereldwijde koolstofhandel de reducties verdubbelt tegen dezelfde kosten.
“Hoe maken we een nieuw ambitieuzer credit systeem?”
Issues waar het over gaat zijn: Wat doen we met de oude Kyoto-credits, voor CO2-reduyctieprojecten, waarvan de credits die door de economische crisis niet meer nodig waren. Hoe maken we een nieuw ambitieuzer credit systeem? Hoe zullen landen internationale overdracht van kredieten rapporteren in hun boekhouding om dubbeltelling te voorkomen? Zullen nieuwe credits de Parijse doelen helpen? Wat is de rol van de vrijwillige koolstofmarkt? En hoe zal dit invloed hebben op het aanbod en de koolstofprijzen?
Voor landen die doelen hebben in het kader van het Parijs Akkoord, moet de Klimaattop reguleren dat emissiereducties slechts eenmaal door één land worden gerapporteerd, als ze maar één keer meetellen voor het klimaat, om 'dubbeltelling' te voorkomen.
“Oude credits gebruiken voor Parijs brengt de CO2-doelen in gevaar”
De top moet ook beslissen wat te doen met de overblijvende oude koolstofkredieten uit het Kyoto-tijdperk (het zogenaamde Clean Development Mechanism, CDM) als ze niet de wereldwijde uitstoot verminderen die op grond van de Overeenkomst van Parijs nodig is. Ze moeten gedeeltelijk worden geannuleerd of worden overgezet naar het nieuwe, ambitieuzere mechanisme voor duurzame ontwikkeling. Het gaat om duizenden projecten met meer dan 10 miljard ton aan credits. Ontwikkelingslanden ontvingen sinds 2000 carbon-credits voor CDM projecten om te verkopen aan industrielanden die daar een deel van hun CO2-doel mee haalden. Brazilië, India en China hebben nog steeds heel veel van die oude credits in bezit. Commerciële bedrijven hadden erin geïnvesteerd. Ze willen niet dat dat weggegooid geld wordt. Bovendien dreigen goede projecten, denk aan afvalrecycling, die de financiering nog hebben om te kunnen blijven draaien, moeten stoppen. Maar de oude credits gebruiken voor Parijs brengt de CO2-doelen in gevaar. De mondiale CO2-uitstoot moet in 2050 gehalveerd zijn.
“EU kan gevraagd worden om CO2-doel op te schroeven naar 25%”
Voor de oudere CDM-credits liggen verschillende oplossingen op de onderhandelingstafel. Zo wordt voorgesteld om alleen credits van drie recente jaren te gebruiken. Of om slechts een percentage af te trekken (‘discount’) om het geheel in lijn te brengen met het ambitieuzere SDM. Ook kunnen oude projecten strenger worden beoordeeld aan de hand van het nieuwe SDM. Landen, als de EU, kan gevraagd worden een deel te kopen en gebruiken om IN FEITE hun 2020 CO2-doel op te schroeven naar 25% Dat is per slot van rekening ook een optie om het Urgenda-vonnis te halen. Ontwikkelingslanden kunnen ook de CDM-projecten die nog lopen zelf gebruiken om hun eigen klimaatplan mee te halen. Op die manier begin je met een schone lei en kunnen landen in Afrika, Zuid-Amerika en Eilandstaten nieuwe projecten starten.
Een bijzonder onderwerp is de luchtvaart. De VN Organisatie voor de Burgerluchtvaart ICAO verplicht luchtvaartmaatschappijen vanaf 2021 de groei van hun CO2-emissie boven het niveau van 2020 te compenseren met carbon credits. Ook zij moeten dubbeltelling voorkomen. Ook dit moet in Madrid geregeld worden. Ik hoop dat landen overeenkomen om emissies en reducties en internationale transfers op een transparante manier te rapporteren en dubbeltellingen van de reducties te voorkomen.