Klimaattop klimaatmars klimaatmarkt toenemende aandacht voor CO2 handel

Jos Cozijnsen: "Drie redenen waarom emissiehandel nu in de spotlights staat"

Je kunt merken dat er een belangrijke klimaattop ophanden is. Aanstaande dinsdag 23 september komen meer dan 120 staatshoofden op uitnodiging van de Secretaris-Generaal van de VN, Ban Ki-moon, naar New York. Zij moeten politieke druk zetten op de klimaattop in Parijs in 2015.

Zoals gebruikelijk is daaromheen veel publiciteit. Overmorgen, zondag 21 september, wordt een wereldwijde klimaatmars georganiseerd. Opvallend is de hoeveelheid nieuwsberichten en oproepen van bedrijven en regeringen om vooral veel met het systeem van CO₂-beprijzing te doen.

Zoals ik eerder schreef, neemt het gebruik van CO₂-handel mondiaal toe. Terwijl we in Brussel emissiehandel als zorgenkindje zien, wordt het instrument elders omarmd. Het Carbon Disclosure Project schreef vorige week dat 638 bedrijven CO₂-beprijzing en -handel zien als kans voor hun onderneming. 50 bedrijven in landen waar geen systeem is, hanteren toch een interne CO₂-prijs tussen $ 6 en $ 80 per ton. Op de site van de Wereldbank staat een verklaring, bedoeld voor de Klimaattop, die is ondertekend door meer dan 50 landen en meer dan 300 bedrijven.

““Of het een effectief instrument wordt, hangt af van de ambitie bij de uiteindelijke klimaatafspraken””

Waardoor deze toenemende aandacht voor CO₂-handel?

Misschien is het omdat, zoals de Voorzitter van het Nederlandse Emissieautoriteit, Dorette Corbey, het op de jaarlijkse NEa-bijeenkomst vorige week zei: "Met emissiehandel is het als met de democratie; het is niet perfect, maar er is geen beter systeem". Ik denk dat er drie hoofdredenen zijn waarom juist nu de aandacht naar CO₂-handel groot is:

• Ten eerste zijn steeds meer bedrijven zich ervan bewust dat het klimaatprobleem niet van de politieke agenda gaat, dat het klimaatprobleem hen ook raakt, en dat CO₂-handel bedrijven meer flexibiliteit geeft dan verplichtingen
• Ten tweede omdat er meer ruimte komt voor ‘bottom-up' naast VN-afspraken. Bedrijven willen dat het nieuwe Klimaatakkoord daar aandacht aan besteed. Er is een klein aantal landen dat om politieke redenen niets in CO₂-handel ziet, maar die mogen van de VN niet blokkeren dat andere landen er wel gebruik van maken
• Ten derde blijkt het internationaal lastig om met alleen publiek geld de afgesproken $ 100 miljard klimaatfinanciering in 2020 bij elkaar te krijgen; marktinstrumenten moeten daarom een rol spelen. Eerder deze week bracht de door Ban Ki-moon ingestelde Global Commission on the Economy het rapport ‘Better Growth, Better Climate' uit, waarmee bedrijven klimaatrisico's en klimaatkansen kunnen inschatten. Ook daarin is veel aandacht voor CO₂-beprijzing en de voordelen van emissiehandel. Ook ontwikkelt de Wereldbank instrumenten als ‘green bonds' en ‘optiecontracten' om al op de korte termijn bedrijfskapitaal beschikbaar te krijgen

Aan aandacht voor emissiehandel is dus geen gebrek. Of het een effectief instrument wordt, hangt af van de ambitie bij de uiteindelijke klimaatafspraken. Het is mooi dat veel individuele bedrijven zich er hard voor maken. De bedrijvenorganisaties zouden zich in Brussel, en ook voor het Energieakkoord, niet alleen moeten inzetten voor het systeem, maar ook voor de ambitie daarbij. Want een ambitieus CO₂-prijssignaal voor de langere termijn ontbreekt nog.

Jos Cozijnsen is zelfstandig adviseur emissierechten. Meer informatie over hem vindt u op www.emissierechten.nl. Op Twitter is hij actief onder @timbales.