Faiza Oulahsen, Greenpeace, over de klimaattop in
Bonn
De voormalige vicepresident gaf een gelikte presentatie. Zijn verhaal begon met doem en eindigde met hoop. Al Gore op zijn best. Het leek mij ontzettend gaaf om hem te ontmoeten en 1-op-1 vragen stellen. Maar ja, met hordes journalisten, delegatieleden en klimaatgroupies die iets van hem willen in zijn kneitervolle agenda achtte ik de kans klein. Maar he, een beetje activist laat zich niet uit het veld slaan.
Via via kreeg ik contact met zijn team. ‘Je krijgt twee minuten met Al Gore'. Vol ongeloof snelde ik naar de ontmoetingsplek. Daar stond ie dan. Vriendelijk en bescheiden. Toen we eenmaal aan de praat raakten werden twee minuten er al gauw zes.
“De angst dat de VS delegatie op COP23 een wig zou drijven tussen de progressieve en conservatieve landen, bleek onterecht”https://www.youtube.com/watch?v=YdrWuaFo8HQ Ik kwam gelijk ter zake en vroeg om zijn analyse op de klimaattop. Volgens Gore zijn alle landen, op de VS na, vastberaden om vooruitgang te boeken. Ondanks de strubbelingen aan de onderhandelingstafel is hij optimistisch dat we de strijd gaan winnen. Parijs was het begin van een nieuw tijdperk. Daar kan ik wel in meegaan. Het Parijs-momentum is springlevend. Energie uit wind en zon worden drastisch goedkoper, de opmars van de elektrische auto is onmiskenbaar en Trump werd internationaal verguisd na zijn besluit uit het Parijsakkoord te stappen. De angst dat de VS-delegatie op COP23 een wig zou drijven tussen de progressieve en conservatieve landen, bleek onterecht. Het werk ging gewoon door. Sterker nog, er kwamen sindsdien nog twee ondertekenaars bij het Parijsakkoord: Syrië en Nicaragua.
En de VS? Tja, de VS-delegatie was net het Witte Huis: een en al chaos. Delegatieleider Thomas Shannon vertrok vroegtijdig. Zijn vervanger volgde hem een paar dagen later. Judith Garber, relatief laag in de rang van diplomaten, nam het stokje over tot het eind. Uiteraard was de chaos niet compleet zonder een beetje show en entertainment. Trump's poging om de kolen- en kernlobby te presenteren op de top als ‘oplossing voor klimaatverandering' mondde uit in een groot protest.
Ondanks zijn optimisme had Gore wel een zorg: landen doen nog niet genoeg om het doel van Parijs te halen. Het UNEP rapport wees hier al eerder op: het gapende gat tussen het 1,5 graaddoel en dat landen bij elkaar opgeteld zich maar aan 1/3 van wat nodig is gecommitteerd hebben.
Landen moeten in feite hun klimaatambities ophogen. De top in Polen volgend jaar moet het verschil maken na publicatie van het IPCC-rapport. Alhoewel sommige landen hier niet op zitten te wachten, heeft Fiji als COP-voorzitter ervoor gezorgd dat het nog op tafel ligt. Aan Polen om te leveren...maar niet voordat Nederland zijn beste beentje voorzet. Het kabinet wil een CO2-doel van 55% reductie voor de EU in 2030, zo staat in het regeerakkoord. Minister Wiebes wijdde zijn eerste speech op de klimaattop eraan en maakte indruk. Ga zo door, laten we andere landen aan boord krijgen en van de klimaattop in Polen een succes maken. Dat gat moeten we dichten. Parijs was immers maar het begin.
Faiza Oulahsen is campaigner en woordvoerder bij Greenpeace. Ze is te volgen op @faizaoulahsen