Nieuwe columnist Energiepodium begrijpt niet waarom investeringen in duurzaam dalen
Je hebt van die dagen dat je het even niet meer snapt. De beurskoers van een bedrijf gaat omlaag, ondanks riante jaarcijfers. Het verhaal is dan dat het succes al in de koers was verwerkt. Of wanneer de beurskoers van een bedrijf met buitengewoon slechte cijfers stijgt: dan is het verhaal natuurlijk dat de bodem is bereikt en het management "ingrijpende saneringsmaatregelen" aankondigt. Iedereen kent de voorbeelden: veel psychologie en kuddegedrag.
Iets soortgelijks voelde ik toen ik las over een onderzoek van Bloomberg New Energy Finance. Daaruit blijkt dat in het eerste kwartaal wereldwijd de investeringen in duurzame energie met 28 procent zijn gedaald ten opzichte van het laatste kwartaal van 2011. De aanhoudende economische onzekerheden in Europa worden als redenen genoemd. Maar daar begrijp ik niets van, of in ieder geval heel weinig. In India zou volgens die logica minder gebeuren op het gebied van duurzame energie omdat wij wat klooien met onze eurozone
Steeds minder snap ik van economie. Zelf volg ik een andere redenering: de olieprijzen zijn zelfs in deze economische dip al tijden hoog, met een verdere economische groei in Europa zullen de energieprijzen eerder stijgen dan dalen. En dat allemaal in een wereld waarin de eenvoudig winbare olie- en gaswinningsprojecten al zijn gerealiseerd. Het zal alleen maar duurder worden.
Investeringen in duurzame energie zouden volgens deze logica juist moeten toenemen. Maar nee, ze dalen. Zou iemand mij dat kunnen uitleggen
Een bedrijf als Shell stopt tientallen jaren onderzoek en vele miljarden in de ontwikkeling van de omzetting van gas naar diesel (het Quatarproject). Dat doet Shell met een duidelijke langetermijnstrategie en 16 miljard aan investeringen in een toch altijd onzekere markt. Waarom dan zo'n terughoudende, bange opstelling van velen op het gebied van duurzame energie? En kom nu niet aanzetten dat dit komt door het instabiele subsidiekader van overheden. De meeste goede ondernemers beschouwen deze subsidies als een douceurtje en laten ze nooit onderdeel uitmaken van de businesscase als zodanig.
Er zijn blijkbaar te weinig grote kapitaalkrachtige bedrijven die een lange termijnstrategie in duurzame energie kunnen dragen. In dat licht stel ik zo maar een laatste vraag: was het echt verstandig dat de overheid afscheid nam van onze energiebedrijven?
Zo maar een vraag.
Pieter Van Geel
Volg ons op Twitter: @energiepodium