Het is zo zonde van de tijd om te discussiëren over het gebruik van kernenergie. Het is al 50 jaar een herhaling van zetten. De techniek is duur, zelfs als je de kosten over 60 jaar afschrijft. Uranium is geen nationale grondstof, dus blijven we afhankelijk van het buitenland (Rusland). Het afval is gevaarlijk en nog zonder oplossing. De kleine kans op een ongeluk kan zeer grote gevolgen hebben, zoals een onleefbare Randstad. En de volgende generatie kernenergie, die alle problemen oplost, is pas beschikbaar als de elektriciteitsvoorziening al CO2-neutraal zal zijn. Ook dit stukje was weer zonde van de tijd en aandacht.
Laten we het hebben over CO2-vrij regelbaar vermogen.
De echte uitdaging voor de elektriciteitsvoorziening is de productie van elektriciteit op momenten dat het niet waait en de zon niet schijnt. En die komen veel voor. Met batterijen en andere opslagsystemen kan het aantal uren zonder hernieuwbare energie worden verkleind. Maar juist langdurige uitval van zon en wind is het probleem. We zullen dan toch voldoende productievermogen moeten hebben om de industrie, het transport, het mkb te kunnen laten werken en burgers hun woningen te laten verlichten en verwarmen. Vriend en vijand is het er over eens dat veel zon en wind de basis is voor de elektriciteitsvoorziening in de komende decennia. Vooral wind op zee is op dit moment de goedkoopste vorm van elektriciteitsproductie, zelfs als de kabels naar land worden meegerekend.
“Het is noodzakelijk dat er zo snel mogelijk een CO2-vrij energieproduct wordt gedefinieerd door TenneT”
Het idee is dat er veel overschotten worden geproduceerd en dat dat met flexibele vraag en batterijen nuttig wordt gebruikt. Maar de momenten van tekorten zijn daarmee nog niet opgelost. Nu staan er nog voldoende aardgascentrales (en kolencentrales tot 2030). Maar die hebben een eindige levensduur en bovendien hebben we veel meer regelbaar vermogen nodig, als de elektrificatie in 8 jaar verdubbeld (van 110 TWh nu, naar 200 TWh in 2030). Het liefst hebben we CO2-vrij regelbaar vermogen, maar de incentives daarvoor zijn nul. De business case ontbreekt geheel.
Het is noodzakelijk dat er zo snel mogelijk een CO2-vrij energieproduct wordt gedefinieerd door TenneT, waarop iedere partij kan inschrijven: Gegarandeerd vermogen op afroep van TenneT, met bedrijfstijden van enkele honderden tot 2000 uur per jaar. En als er dan een ondernemer is die daarvoor een kerncentrale kan bouwen, dan moet de overheid daaraan z’n medewerking verlenen. Maar natuurlijk wel zodanig, dat alle kosten, en dan echt alle kosten (afval, verzekering), voor rekening van de ondernemer komen.