Column Jorien de Lege, Greenpeace: "Ik ben een tevreden zonne-ondernemer"
Ik heb sinds een aantal weken een eigen energiebedrijfje. Op mijn dak staan acht zonnepanelen van bij elkaar 1880 wattpiek. Financiering van deze start-up kwam uit eigen zak, de winst wordt direct op mijn persoonlijke balans bijgeschreven. Personeel heb ik niet, de enige die voor mij werkt is de zon. Die doet dat gratis en voor niets en werkt nog hard ook: tussen de 10 en 15 kilowattuur opbrengst per dag, tegenover een verbruik van ongeveer 7. Winstverwachting na aftrek van de investering: 8 tot 10.000 euro. Het enige bedrijfsrisico dat ik de komende 25 jaar heb, is dat ik van het keukentrapje kan kukelen dat ik elke avond opklim om mijn opbrengst op de meter te bekijken.
U zult begrijpen, ik ben een zeer tevreden ondernemer.
Nog maar kort geleden hadden velen de wenkbrauwen gefronst als ik ze over mijn investering had verteld. Zonnepanelen op je dak, dat deed je vooral voor een goed gevoel. Want financieel werd je er niet beter van. Nu al is het gunstiger om zelf zonne-energie op te wekken dan om grijze stroom af te nemen van de energieleverancier. Het kan verkeren.
De algemene tendensen op de stroommarkt geven aan dat elektriciteit steeds duurder zal worden, maar de prijs van zonnepalen is de afgelopen drie jaar met 75 procent gedaald. In landen als Italië koop je installaties gewoon bij de doe-het-zelfzaak, in Bangladesh kregen in 2011 een miljoen mensen toegang tot elektriciteit dankzij zonnepanelen. Dat is veel meer dan een goed gevoel, dat is gewoon een goede business case.
Zelfs in Spanje, toch op het randje van de financiële afgrond, brengt de zon licht in de duisternis. In de provincie Extremadura, zo werd vorige week aangekondigd, worden twee grote projecten gerealiseerd: 500 MW in 2014 en 400 MW in 2015. Beide projecten worden door commerciële bedrijven opgezet, de financiering van in totaal 1,2 miljard euro wordt door de markt opgebracht. Geen feed-in tariff of andere grappen, gewoon geld verdienen met de zon. Een deal waar rechts Nederland zijn vingers bij kan aflikken, zou ik bijna zeggen.
Helaas lijkt het erop dat Nederland vooral zijn vingers in zijn oren doet, want nog steeds zijn platitudes als ‘windmolens draaien op subsidie' en ‘zonne-energie is een linkse hobby' hier niet van de lucht. We zitten wel met zijn allen op het terras bij de eerste zonnestraal van het voorjaar. Maar we zien niet de kansen die dezelfde zon ons kan bieden om onze CO2-uitstoot, onze energierekening én onze verslaving aan fossiele brandstoffen onder controle te houden.
De eerste moderne zonnecel uit 1941 werkt nog steeds. Het lijkt me dat de techniek zich ruimschoots bewezen heeft. Ik ga de komende decennia lekker achterover leunen en toezien hoe mijn elektriciteitsrekening naar beneden duikelt. En ik hoop dat velen mijn voorbeeld zullen volgen. Voor niets gaat de zon op!
Jorien de Lege is campagneleider klimaat en energie bij Greenpeace en gespecialiseerd in het thema kernenergie. Zij vervangt in de zomer van 2012 haar collega Hans Altevogt.
Volg ons op Twitter: @energiepodium